Λίγα λόγια για τον ιδρυτή

Θεόδωρος Ν. Πουλίδης

Ο Θεόδωρος Πουλίδης απόγονος παλαιάς κανπνεμπορικής οικογένειας της πόλης Καβάλας, γεννήθηκε στην Καβάλα και όταν ήταν μικρός σε ηλικία, εγκατέλειψε την χώρα του και μετανάστευσε στην Αμερική. Εκεί εργαζόταν σκληρά και τίμια κερδίζοντας πολλά χρήματα, τα οποία του επέτρεψαν να βοηθήσει τη γενέτειρά του όταν αυτός επέστρεψε το 1938. Βοήθησε στη οικοδόμηση του Γηροκομείου εις μνήμη της μητέρας του Γαρουφαλλιάς, το οποίο πήρε και το όνομά του.

Το Δ.Σ. της Φ.Α.Κ.Κ., εκπληρώνοντας την επιθυμία του Μεγάλου Ευεργέτη, τοποθέτησε τιμητικές πλάκες σε εμφανή σημεία του Γηροκομείου. Στη μετόπη της κεντρικής εισόδου του ιδρύματος η εντοιχισμένη πλάκα γράφει:

ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ν. ΠΟΥΛΙΔΗΣ
ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΣ ΑΥΤΟΥ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ
ΙΔΡΥΣΕΝ

Η μεγάλη καρδιά του έπαψε να χτυπάει από γεροντική εξάντληση στις 10π.μ. της 16ης Οκτωβρίου 1946 στο ίδρυμα "Ευγηρίας Πρόνοιας" της Αθήνας, όπου είχε εισαχθεί από το 1943 πάμπτωχος.

In-House Theater

Medication Management

On-Site Physician Services

Convenient One-Story Design

Θεόδωρος Ν. Πουλίδης
Πουλίδειο Γηροκομείο (1950)

Η παρακαταθήκη του

Πουλίδειον Γηροκομείον Καβάλλας

Η Φιλόπτωχος "αισθάνεται θλίψιν βαθείαν, όχι μόνον δια τον θάνατόν σου, αλλά και διότι καιροί χαλεποί δεν της έδωκαν την ευκαιρίαν να σε δεχθή στους κόλπους της και να σε περιβάλλη δια της στοργής και εκτιμήσεώς της και διότι σε δεν ηυτύχησες να ίδης ολοκληρωμένον το έργον σου", θα πει στον επικήδειό του με λύπη η Δέσποινα Τσαλάνη, Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου εκείνη την εποχή.

Με τη διαθήκη του, που εκφράζει και την τελευταία του επιθυμία άφησε κληρονόμο του το "Πουλίδειον Γηροκομείον Καβάλλας", στην πόλη που τόσο αγάπησε, όσο ζούσε.